هوراد جوانمرد نیک

باعبان غنچه نچیدم زمن آزرده مشو.....پاره های جگراست این که به دامن دارم خداوندا این تو و این امانتی که به من سپردی.پرازعشق پروراندمش.خشم در دلش نکاشتم مهرورزیدن را به او آموختم از پلیدی دور نگهش داشتم شیره جانم را به او خوراندم.در تربیتش کوتاهی نکردم.به او یاد دادم که چطور پاکدامن باشد و از همه مهمتر به او یاد دادم چگونه یک انسان باشد کار من به انجام رسید از این به بعد فقط میتوانم یاورش باشم.امانتت را به خودت میسپارم حفظش کن حفظش کن نه فقط برای من بلکه برای همه کسانی که او در زندگیشان نقش خواهد داشت.خدایا همانطور که جسم او را حفظ میکنی روح اورا نیز پاک و بزرگ نگه دار... ...

شده بعضی وقتا یهو دیگه دوستش نداشته باشی؟ به خودت می گی اصلاً واسه چی دوستش دارم؟ مگه كیه؟ مگه واسم چیكار كرده؟ مگه چی داره كه از همه بهتر باشه؟ ... اصلاً من كه خیلی از اون بهترم.... بعد به خودت می خندي كه اصلاً واسه چی اینقدر خودتو اذیت كردي؟ یهو، یه چیزي یادت میاد.... یه چیز خیلی كوچیك.... یه خاطره.... یه حرف.... یه لبخند.... یه نگاه.... و بعد.... همین.... همین كافیه تا به خودت بیاي و مطمئن بشی كه نمی تــــــــــونی فراموشــــــش كنی و هیچکسو بیشتر از اون دوست داشته باشی ...

...

خدا آنجاست درجمع عزیزترین هایت خدا در دستیست که به یاری می گیری در قلبیست که شاد می کنی در لبخندیست که بر لب می نشانی خدا در بتکده و مسجد نیست در عطر خوش نان است در جشن و سروریست که به پا میکنی خدا سرانجام از من و تو خواهد پرسید: "آیا زندگی را زندگی کرده ای؟ واعظي پرسيد از فرزند خويش       هيچ ميداني مسلماني به چيست   صدق و بي آزاري و خدمت به خلق     هم عبادت هم كليد معنويست گفت از اين معيار اندر شهر ما   &nbs...